GH-Luxemburg - dag 3
Dag 3: vrijdag 4 juli.
Start kmteller: 4 368 km. Einde teller: 4 444 km. In totaal dus 76 km.
De tocht begint goed. Eerst van Kleinbettingen naar Grass op de CR 110.
In Grass op Piste Cyclable 12 naar Petange op een oude spoorlijn.
Op dit traject krijg ik het aangenaam gezelschap van een sympathieke Luxemburgse wielertoerist.
Hij komt even in beeld in filmpje 1 vanaf 46 seconden.
Vanaf dan kun je het gesprek min of meer verstaanbaar volgen.
Het wordt een gezellige babbel en we fietsen vlot aan 24-25 per uur op de PC 12 naar Petange.
De PC 6 volgen van Petange naar Esch gaat niet altijd even vlot. De problemen situeren
zich altijd in de bebouwde kommen en in de gemeenten en steden.
Daar is de bewegwijzering echt ontoereikend. Jammer.
Talloze keren moet ik passanten om raad vragen.
Het is dus meer een zoektocht in plaats van een fietstocht.
In en voorbij Bettembourg is het volgen van de Piste Cyclable ronduit onbegonnen werk, zoals ik al vreesde.
Op de kaart is te zien dat het draaien en keren is.
Voor de rit naar Remich kies ik dan maar vanaf Bettembourg voor de gewone wegen.
Hesje aan dus over mijn t-shirt en mijn rugzakje heen zelfs bij deze hittegolf. Veiligheid voor alles.
En het helpt enorm. Gedurende mijn hele tocht alleen maar begripvolle (Luxemburgse) chauffeurs gehad.
Nooit enige signalen van ongeduld, nooit getoeter, bij inhalen minstens een meter vrij laten,
voorbij rijden in plaats van voorbij razen... Voorbeeldig.
Gewone routes: Peppange – Crauthem – Weiler-la-Tour – Filsdorf – Ellange – daar weer op PC nr 7 tot in Remich.
In Remich over brug Duitsland binnen.
Naar Nennig. Dat is niet ver, de Moezel over via een mooie brug en we zijn er.
Weldra doemt hotel Zur Traube op. Tijd voor een verfrissende douche en een Bitburger.
Buiten enorm druk verkeer bij en op de rotonde vlakbij.
Start kmteller: 4 368 km. Einde teller: 4 444 km. In totaal dus 76 km.
De tocht begint goed. Eerst van Kleinbettingen naar Grass op de CR 110.
In Grass op Piste Cyclable 12 naar Petange op een oude spoorlijn.
Op dit traject krijg ik het aangenaam gezelschap van een sympathieke Luxemburgse wielertoerist.
Hij komt even in beeld in filmpje 1 vanaf 46 seconden.
Vanaf dan kun je het gesprek min of meer verstaanbaar volgen.
Het wordt een gezellige babbel en we fietsen vlot aan 24-25 per uur op de PC 12 naar Petange.
De PC 6 volgen van Petange naar Esch gaat niet altijd even vlot. De problemen situeren
zich altijd in de bebouwde kommen en in de gemeenten en steden.
Daar is de bewegwijzering echt ontoereikend. Jammer.
Talloze keren moet ik passanten om raad vragen.
Het is dus meer een zoektocht in plaats van een fietstocht.
In en voorbij Bettembourg is het volgen van de Piste Cyclable ronduit onbegonnen werk, zoals ik al vreesde.
Op de kaart is te zien dat het draaien en keren is.
Voor de rit naar Remich kies ik dan maar vanaf Bettembourg voor de gewone wegen.
Hesje aan dus over mijn t-shirt en mijn rugzakje heen zelfs bij deze hittegolf. Veiligheid voor alles.
En het helpt enorm. Gedurende mijn hele tocht alleen maar begripvolle (Luxemburgse) chauffeurs gehad.
Nooit enige signalen van ongeduld, nooit getoeter, bij inhalen minstens een meter vrij laten,
voorbij rijden in plaats van voorbij razen... Voorbeeldig.
Gewone routes: Peppange – Crauthem – Weiler-la-Tour – Filsdorf – Ellange – daar weer op PC nr 7 tot in Remich.
In Remich over brug Duitsland binnen.
Naar Nennig. Dat is niet ver, de Moezel over via een mooie brug en we zijn er.
Weldra doemt hotel Zur Traube op. Tijd voor een verfrissende douche en een Bitburger.
Buiten enorm druk verkeer bij en op de rotonde vlakbij.