Kylltal - Sauertal - dag 3 - donderdag 24 juli 2014
Zendscheid - Trier (Ehrang) - Igel
Start km teller: 1644 km
Einde km teller: 1726,5 km
Afgelegde weg: 82,5 km.
Foto's: 10
Filmpjes: 12
Ik heb echt wel trek in een flink ontbijt in Hotel Haus Kylltal.
Het worden vijf broodjes met boter, kaas en salami en confituur als beleg.
Vertrokken om iets over 9.30 uur. Nog gesprekje met sympathiek vierkoppig gezelschap uit Lommel. Ze weten te vertellen dat het de zware beklimming te situeren is ter hoogte van Kyllburg. Hun blikken spreken boekdelen: dit zal een echt echt zware klus worden.
Verder ook kennisgemaakt met een koppel uit Ooigem. Ze moesten helaas terug naar huis. Spijtig nu het juist zo'n mooi weer is! Ook zij bevestigen dat ook de andere fietsroutes die als 'gemakkelijk' voorgesteld worden toch enorm zwaar zijn. Blijkbaar hebben de Duitsers 'betere benen' dan de Vlamingen?
In deze tweede etappe van de Kylltalfietsroute gaat het van Zendscheid naar Trier (Ehrang) en langs de Moezel door tot Igel waar het hotel Igeler Säule mij verwacht.
Wat ik onthou van deze dag:
Soms geen goede bewegwijzering: te kleine bordjes die dan nog onzichtbaar zijn door begroeiing bijvoorbeeld (zie foto's).
En ook vandaag weer heel mooie asfaltstroken maar helaas ook asfalt met steenslag. De keitjes, de takken: het springt van onder mijn wielen alle kanten op.
Inderdaad een zeer zware en zeer lange beklimming bij Kyllburg. Niettegenstaande een schakelfout bij het begin (naar groot kettingblad in plaats van naar klein) krijg ik het toch voor mekaar gefietst! Ik moet niet afstappen. Gelukkig heb ik het klein kettingblad op mijn Vito en achteraan schakel ik tijdig terug van derde kleinste naar tweede kleinste en uiteindelijk naar kleinste versnelling. Met mijn Enik zou dit nooit gelukt zijn.
Beelden van de beklimming heb ik helaas niet. Beelden van de afdaling aan de andere kant van de heuvelkam heb ik wel (Filmpje: KT ST 3 5). Boven gekomen, fiets ik heel rustig: kwestie van ademhaling en hartritme weer normaal te krijgen. Bij het binnenrijden van Daufenbach tref ik een Imbiss. Ik kan er gekoelde dranken kopen (spuitwater) en ook iets eenvoudigs eten. Allerlei worsten, bratwurst, curryworst, frikandel met friet of met brood. Pommes frites alleen kan ook en daar kies ik ook voor.
Ik ben net klaar als er een schitterende witte Lamborghini komt aangereden. Een kerel met een lijf als Arnold Schwarzenegger komt van achter het stuur.
Hij komt hier ook een spuitwaterke drinken en iets eten. Grappig.
Voor zoonlief Marijn, die van blitse auto's houdt, besluit ik wat foto's te nemen van de wagen. Ik kies er voor om dat toch eerst te vragen. De man denkt dat ik een foto van hem wil nemen. Niet dus. Van de auto? Ja dat mag...
Nabij Kordel is er nog een mooie burcht te ontdekken, maar ik beslis om door te fietsen.
Dan kom ik aan in Trier-Ehrang op een groot industrieterrein. Hier moet ik op het fietspad de bordjes Trier-Zentrum volgen. Even verder vraag ik het voor alle zekerheid nog maar eens na. Inderdaad ik zit juist. Deze kant op rij je inderdaad naar Wasserbillig en dus ook naar Igel.
Even verder staat een bord Trier-Zentrum 2,? km, van de oever weg. Ik weet dat ik dat niet moet nemen, maar langs de oever van de Mosel (Moezel) moet doorfietsen.
Het was een bewogen dag met steenslag, een onverlichte tunnel (Filmpje KT ST 3 4), een wel-verlichte tunnel (Filmpje KT ST 3 8), een Lamborghini (zie foto's), koeien (Filmpjes KT ST 3 6 koeien1 en KT ST 3 6 koeien2), een loodzware beklimming en een spannende zoektocht naar hotel-restaurant Igeler Säule. Zo de Kylltalfietsroute is achter de rug.
's Avonds wordt de dag afgesloten met een fikse bui en enig dondergerommel.
Start km teller: 1644 km
Einde km teller: 1726,5 km
Afgelegde weg: 82,5 km.
Foto's: 10
Filmpjes: 12
Ik heb echt wel trek in een flink ontbijt in Hotel Haus Kylltal.
Het worden vijf broodjes met boter, kaas en salami en confituur als beleg.
Vertrokken om iets over 9.30 uur. Nog gesprekje met sympathiek vierkoppig gezelschap uit Lommel. Ze weten te vertellen dat het de zware beklimming te situeren is ter hoogte van Kyllburg. Hun blikken spreken boekdelen: dit zal een echt echt zware klus worden.
Verder ook kennisgemaakt met een koppel uit Ooigem. Ze moesten helaas terug naar huis. Spijtig nu het juist zo'n mooi weer is! Ook zij bevestigen dat ook de andere fietsroutes die als 'gemakkelijk' voorgesteld worden toch enorm zwaar zijn. Blijkbaar hebben de Duitsers 'betere benen' dan de Vlamingen?
In deze tweede etappe van de Kylltalfietsroute gaat het van Zendscheid naar Trier (Ehrang) en langs de Moezel door tot Igel waar het hotel Igeler Säule mij verwacht.
Wat ik onthou van deze dag:
Soms geen goede bewegwijzering: te kleine bordjes die dan nog onzichtbaar zijn door begroeiing bijvoorbeeld (zie foto's).
En ook vandaag weer heel mooie asfaltstroken maar helaas ook asfalt met steenslag. De keitjes, de takken: het springt van onder mijn wielen alle kanten op.
Inderdaad een zeer zware en zeer lange beklimming bij Kyllburg. Niettegenstaande een schakelfout bij het begin (naar groot kettingblad in plaats van naar klein) krijg ik het toch voor mekaar gefietst! Ik moet niet afstappen. Gelukkig heb ik het klein kettingblad op mijn Vito en achteraan schakel ik tijdig terug van derde kleinste naar tweede kleinste en uiteindelijk naar kleinste versnelling. Met mijn Enik zou dit nooit gelukt zijn.
Beelden van de beklimming heb ik helaas niet. Beelden van de afdaling aan de andere kant van de heuvelkam heb ik wel (Filmpje: KT ST 3 5). Boven gekomen, fiets ik heel rustig: kwestie van ademhaling en hartritme weer normaal te krijgen. Bij het binnenrijden van Daufenbach tref ik een Imbiss. Ik kan er gekoelde dranken kopen (spuitwater) en ook iets eenvoudigs eten. Allerlei worsten, bratwurst, curryworst, frikandel met friet of met brood. Pommes frites alleen kan ook en daar kies ik ook voor.
Ik ben net klaar als er een schitterende witte Lamborghini komt aangereden. Een kerel met een lijf als Arnold Schwarzenegger komt van achter het stuur.
Hij komt hier ook een spuitwaterke drinken en iets eten. Grappig.
Voor zoonlief Marijn, die van blitse auto's houdt, besluit ik wat foto's te nemen van de wagen. Ik kies er voor om dat toch eerst te vragen. De man denkt dat ik een foto van hem wil nemen. Niet dus. Van de auto? Ja dat mag...
Nabij Kordel is er nog een mooie burcht te ontdekken, maar ik beslis om door te fietsen.
Dan kom ik aan in Trier-Ehrang op een groot industrieterrein. Hier moet ik op het fietspad de bordjes Trier-Zentrum volgen. Even verder vraag ik het voor alle zekerheid nog maar eens na. Inderdaad ik zit juist. Deze kant op rij je inderdaad naar Wasserbillig en dus ook naar Igel.
Even verder staat een bord Trier-Zentrum 2,? km, van de oever weg. Ik weet dat ik dat niet moet nemen, maar langs de oever van de Mosel (Moezel) moet doorfietsen.
Het was een bewogen dag met steenslag, een onverlichte tunnel (Filmpje KT ST 3 4), een wel-verlichte tunnel (Filmpje KT ST 3 8), een Lamborghini (zie foto's), koeien (Filmpjes KT ST 3 6 koeien1 en KT ST 3 6 koeien2), een loodzware beklimming en een spannende zoektocht naar hotel-restaurant Igeler Säule. Zo de Kylltalfietsroute is achter de rug.
's Avonds wordt de dag afgesloten met een fikse bui en enig dondergerommel.
Kylltalroute.
Een afdaling is zo steil
dat fietsers moeten afstappen.