Kylltal - Sauertal - dag 4 - vrijdag 25 juli 2014
Igel * Wasserbillig * Rosport * Echternach * Diekirch * Ettelbruck * Bourscheid * Bourscheid-Moulin
Start km teller: 1726,5 km
Einde km teller: 1807 km
Afgelegde weg: 80,5 km.
Foto's: 10
- diapresentatie Wasserbilligerbrück: 3
- wegwijzer in Echternach: 1
- diapresentatie Bourscheid-Moulin: 6
Filmpjes: 6
Ongelooflijk. Na de regenbui gisteravond is de zon vanmorgen om 7.45 uur alweer stralend van de partij. Over het weer zeker geen klagen...
Na een verkwikkende nachtrust kan ik in hotel Igeler Säule aanschuiven aan het indrukwekkend ontbijtbuffet.
Ik haal mijn fiets uit de hotelgarage en bevestig mijn fietstas(sen) op de bagagedrager. Vandaag ga ik de Sauertalfietsroute doen.
Via het tunneltje kom ik weer bij de brede Moezel (Mosel) aan, en vervolg de Mosel Radweg richting Wasserbillig.
Start km teller: 1726,5 km
Einde km teller: 1807 km
Afgelegde weg: 80,5 km.
Foto's: 10
- diapresentatie Wasserbilligerbrück: 3
- wegwijzer in Echternach: 1
- diapresentatie Bourscheid-Moulin: 6
Filmpjes: 6
Ongelooflijk. Na de regenbui gisteravond is de zon vanmorgen om 7.45 uur alweer stralend van de partij. Over het weer zeker geen klagen...
Na een verkwikkende nachtrust kan ik in hotel Igeler Säule aanschuiven aan het indrukwekkend ontbijtbuffet.
Ik haal mijn fiets uit de hotelgarage en bevestig mijn fietstas(sen) op de bagagedrager. Vandaag ga ik de Sauertalfietsroute doen.
Via het tunneltje kom ik weer bij de brede Moezel (Mosel) aan, en vervolg de Mosel Radweg richting Wasserbillig.
Aan Wasserbilligerbrück is er een tourist info. Ik wil de Sauertalradweg fietsen. Binnen weten ze me te vertellen dat er twee mogelijkheden zijn: wil je aan de Luxemburgse kant of de Duitse kant rijden? De Sûre is een natuurlijke grens tussen de twee landen. Ik kies voor de Luxemburgse zijde.
Ik koop een wat meer gedetailleerde kaart van 5 euro.
De Sauertal fietsroute is aan Luxemburgse kant heerlijk. Nagenoeg vlak, een kraaknet en geasfalteerd breed fietspad dat echt licht loopt. Goed bewegwijzerd ook. De hemel op aarde dus voor elke fietser. Bovendien heeft elk dorpje aan de Sûre ook zijn nette camping en bijhorende cafetaria waar je je kunt bevoorraden.
Het fietspad loopt van Wasserbillig tot in Ettelbruck.
Ettelbruck heb ik niet echt nodig. Ik zou 'rechtsaf' moeten kunnen naar Erpeldange, en dan op de N27, langs de Sûre tot in Michelau en verder naar Bourscheid-Moulin waar het Hotel du Moulin op mij wacht.
Ettelbruck is een hel voor fietsers. Een niet te ontwarren kluwen van bruggen en wegen en een drukte van jewelste. Auto's razen alle kanten op.
Aangezien ik in Ettelbruck de N27 naar Michelau niet vind, moet het dan maar via Warken en Bürden over de CR 348 naar Bourscheid.
Ik zal het geweten hebben. Bourscheid ligt op een verschrikkelijke hoogte, waardoor ik weer ongeveer zo'n klim als gisteren bij Kyllburg voorgeschoteld krijg. Het is echt afzien. Ik krijg nog net mijn kleinste versnelling rond. Donderwolken pakken ook nog eens onheilspellend samen boven mijn hoofd. Ik wil niet in een onweer terechtkomen. Hier is nergens beschutting.
De fenomenale afdaling van Bourscheid naar Bourscheid Moulin Plage gebeurt in de regen en met dichtgeknepen remmen aan veertig per uur. Spannend! Moest ik het iemand anders zien doen, ik zou hem of haar gek verklaren.
Het is echt in vrije val naar beneden. Ik rij in het midden van de rechter rijstrook. Daar is het asfalt ruiger en ligt iets hoger dan de bandensporen van de auto's zodat mijn bandjes daar meer grip hebben (denk ik). Er zijn prachtige echte haarspeldbochten. Spijtig dat ik hier geen filmpje van heb gemaakt, maar ik had echt mijn twee handen aan mijn twee remmen nodig.
Een pluim voor mijn fiets. De remmen doen het echt goed. Je kan goed doseren zonder dat alles dicht slaat en je in een slip geraakt. Deze afdaling had ik in deze omstandigheden met mijn Enik nooit moeten proberen.
Ik kom aan in Hotel du Moulin. Nat, maar niet doorweekt. Vijftien minuten na aankomst houdt het op met regenen. En nog eens vijftien minuten later baadt de vallei alweer in schitterend zonlicht. In Bourscheid is een kasteel, maar ik bezoek het niet.
Ik koop een wat meer gedetailleerde kaart van 5 euro.
De Sauertal fietsroute is aan Luxemburgse kant heerlijk. Nagenoeg vlak, een kraaknet en geasfalteerd breed fietspad dat echt licht loopt. Goed bewegwijzerd ook. De hemel op aarde dus voor elke fietser. Bovendien heeft elk dorpje aan de Sûre ook zijn nette camping en bijhorende cafetaria waar je je kunt bevoorraden.
Het fietspad loopt van Wasserbillig tot in Ettelbruck.
Ettelbruck heb ik niet echt nodig. Ik zou 'rechtsaf' moeten kunnen naar Erpeldange, en dan op de N27, langs de Sûre tot in Michelau en verder naar Bourscheid-Moulin waar het Hotel du Moulin op mij wacht.
Ettelbruck is een hel voor fietsers. Een niet te ontwarren kluwen van bruggen en wegen en een drukte van jewelste. Auto's razen alle kanten op.
Aangezien ik in Ettelbruck de N27 naar Michelau niet vind, moet het dan maar via Warken en Bürden over de CR 348 naar Bourscheid.
Ik zal het geweten hebben. Bourscheid ligt op een verschrikkelijke hoogte, waardoor ik weer ongeveer zo'n klim als gisteren bij Kyllburg voorgeschoteld krijg. Het is echt afzien. Ik krijg nog net mijn kleinste versnelling rond. Donderwolken pakken ook nog eens onheilspellend samen boven mijn hoofd. Ik wil niet in een onweer terechtkomen. Hier is nergens beschutting.
De fenomenale afdaling van Bourscheid naar Bourscheid Moulin Plage gebeurt in de regen en met dichtgeknepen remmen aan veertig per uur. Spannend! Moest ik het iemand anders zien doen, ik zou hem of haar gek verklaren.
Het is echt in vrije val naar beneden. Ik rij in het midden van de rechter rijstrook. Daar is het asfalt ruiger en ligt iets hoger dan de bandensporen van de auto's zodat mijn bandjes daar meer grip hebben (denk ik). Er zijn prachtige echte haarspeldbochten. Spijtig dat ik hier geen filmpje van heb gemaakt, maar ik had echt mijn twee handen aan mijn twee remmen nodig.
Een pluim voor mijn fiets. De remmen doen het echt goed. Je kan goed doseren zonder dat alles dicht slaat en je in een slip geraakt. Deze afdaling had ik in deze omstandigheden met mijn Enik nooit moeten proberen.
Ik kom aan in Hotel du Moulin. Nat, maar niet doorweekt. Vijftien minuten na aankomst houdt het op met regenen. En nog eens vijftien minuten later baadt de vallei alweer in schitterend zonlicht. In Bourscheid is een kasteel, maar ik bezoek het niet.