Kylltal - Sauertal - dag 1 - dinsdag 22 juli 2014
Trein: Roeselare - Brugge - Eupen
Fiets: Eupen - Monschau - Weywertz - Butgenbach - Losheimergraben
Start km teller: 1490 km
Einde km teller: 1572 km
Afgelegde weg: 82 km.
Foto's: 20
Filmpjes: 10
's Morgens regent het flink door. De buienradar geeft aan dat geen beterschap in het het verschiet ligt. Dit wordt dus een treinrit Roeselare-Brugge in plaats van een fietsrit.
Traject Brugge-Eupen gaat met een dubbeldekstrein. Bij een treinstel is er onderaan plaats voor fietsenberging. Een ingenieus systeem. Er zijn twee rijen zetels aan weerskanten van de wagon. De reizigers kijken dus naar mekaar. Er is ook een hele brede gang in het midden. Zetels kunnen opgeklapt worden en zo komt plaats vrij om een fiets te stallen. De fiets wordt gezekerd met een soort veiligheidsgordel. Toch blijft het een probleem dat deze speciale rijtuigen aan de buitenkant moeilijk te herkennen zijn. Er is een alleen een bescheiden logo van een fiets bij de deur. Dit betekent dat je dan inderhaast (alle) wagons moet aflopen om te kunnen zien waar je met je fiets kan opstappen of dat je de treinbegeleider (die ook heel wat ander werk heeft op dat moment) moet aanspreken. Jo Cornu, doe daar eens iets aan. Een rode strook, aërodynamisch, maar toch in reliëf op de zijkant van de fietswagon? En waarom niet, terwijl we toch bezig zijn: waarom maakt de NMBS niet meer promotie voor trein+fiets? Ontwerp eens een revolutionaire fietswagon met de bijeengebrachte ideeën van al wie er bij betrokken is: treinbegeleiders, machinisten, stationschefs, reizigers met fiets, reizigers zonder fiets, ingenieurs... Geef onze buurlanden eens het nakijken.
Maak bijvoorbeeld een wagon waarvan de zijkanten open kunnen schuiven (zoals een Renault Kangoo?) zodat een halve wagon vrij komt voor fietsenstalling of vlotte toegang rolstoelgebruikers of mama's met kinderwagens? Zorg voor een goede hoogte zodat het geen gehijs wordt en zelfs e-bikes probleemloos aan boord kunnen... Trein én fiets zou het nieuwe reizen moeten worden...
Ach, I have a dream, en tussen droom en werkelijkheid staan wetten in de weg en praktische bezwaren?
Ik kan vlot de trein uit (om 12.45 uur) en maak mij klaar bij een soort winkelcentrum vlak bij het station van Eupen. Fietscomputer inpluggen, camera op de stuurhouder schuiven, de fietstas op de bagagedrager vastmaken en water drinken :-)
Hup, weg zijn wij.
De klim uit Eupen is bijzonder zwaar. Broeierig heet, weinig zuurstof in de lucht, steil naar omhoog. Voor getrainde wielertoeristen waarschijnlijk peanuts, voor mij een hele klus.
Toch lukt het, met dank aan het kleinste kettingblad van mijn Venturelli Vito.
Verder op de N67: van in de verte lijken het wielertoeristen, maar het blijken jongeren (in groep) te zijn met zware rugzakken en racefietsen. Ben toch een beetje tevreden dat ik op ze in loop.
Vennbahn eindelijk gevonden. Oud station Monschau rechtsaf richting Kalterherberg. Aha, dit komt me bekend voor. Mijn fietsreis is dus eigenlijk een drieluik in plaats van een tweeluik: Vennbahn, Kylltal, Sauertal.
Het omgeleide Vennbahntraject na Kalterherherberg is merkwaardig afgebakend met een speciale schutting. Waarom? Omdat dit het broedgebied van het paapje is? Ik begrijp het niet goed, want blijkbaar mogen mountainbikes wel door en ook de draisines. Ze maken veel lawaai: stalen wielen op stalen rails zonder nog te spreken van de enthousiaste mensen aan boord.
Verder tot in Weywertz en Oberweywertz waar ik op de Ravel L45a zou moeten geraken. De L45a is in volle aanleg en er staan (dus) geen borden. Ik voorbij maar nabij Faymonville merk ik dat ik veel te ver ben. Terug dan maar en de L45a op.
Een groepje Belgische fietsers verzekert me dat ik zo in Büllingen (en dus in Losheimergraben) kom. Eerste stuk mooi geasfalteerd. Verderop steenslag (viaduct Butgenbach), nog verder onverzorgd asfalt met veel losliggend grind. We eindigen echter in schoonheid: heel mooi asfalt.
Ook hier is niets aangegeven en ik rij veel te ver door tot in Duitsland. Een Duitse wielertoerist: 'Losheimergraben, dat is de andere kant op (falsche richtung)'. Ik zit vlak bij het Duits dorp Hallschlag, dit is 9 km te ver gereden op de L45a. Please mensen van de Ravel: bordjes zetten a.u.b.
Ik moet 9 km terug tot in Losheimergraben (via de Prümer Strasse)... waar ik pas tegen 18 uur aankom.
Fiets: Eupen - Monschau - Weywertz - Butgenbach - Losheimergraben
Start km teller: 1490 km
Einde km teller: 1572 km
Afgelegde weg: 82 km.
Foto's: 20
Filmpjes: 10
's Morgens regent het flink door. De buienradar geeft aan dat geen beterschap in het het verschiet ligt. Dit wordt dus een treinrit Roeselare-Brugge in plaats van een fietsrit.
Traject Brugge-Eupen gaat met een dubbeldekstrein. Bij een treinstel is er onderaan plaats voor fietsenberging. Een ingenieus systeem. Er zijn twee rijen zetels aan weerskanten van de wagon. De reizigers kijken dus naar mekaar. Er is ook een hele brede gang in het midden. Zetels kunnen opgeklapt worden en zo komt plaats vrij om een fiets te stallen. De fiets wordt gezekerd met een soort veiligheidsgordel. Toch blijft het een probleem dat deze speciale rijtuigen aan de buitenkant moeilijk te herkennen zijn. Er is een alleen een bescheiden logo van een fiets bij de deur. Dit betekent dat je dan inderhaast (alle) wagons moet aflopen om te kunnen zien waar je met je fiets kan opstappen of dat je de treinbegeleider (die ook heel wat ander werk heeft op dat moment) moet aanspreken. Jo Cornu, doe daar eens iets aan. Een rode strook, aërodynamisch, maar toch in reliëf op de zijkant van de fietswagon? En waarom niet, terwijl we toch bezig zijn: waarom maakt de NMBS niet meer promotie voor trein+fiets? Ontwerp eens een revolutionaire fietswagon met de bijeengebrachte ideeën van al wie er bij betrokken is: treinbegeleiders, machinisten, stationschefs, reizigers met fiets, reizigers zonder fiets, ingenieurs... Geef onze buurlanden eens het nakijken.
Maak bijvoorbeeld een wagon waarvan de zijkanten open kunnen schuiven (zoals een Renault Kangoo?) zodat een halve wagon vrij komt voor fietsenstalling of vlotte toegang rolstoelgebruikers of mama's met kinderwagens? Zorg voor een goede hoogte zodat het geen gehijs wordt en zelfs e-bikes probleemloos aan boord kunnen... Trein én fiets zou het nieuwe reizen moeten worden...
Ach, I have a dream, en tussen droom en werkelijkheid staan wetten in de weg en praktische bezwaren?
Ik kan vlot de trein uit (om 12.45 uur) en maak mij klaar bij een soort winkelcentrum vlak bij het station van Eupen. Fietscomputer inpluggen, camera op de stuurhouder schuiven, de fietstas op de bagagedrager vastmaken en water drinken :-)
Hup, weg zijn wij.
De klim uit Eupen is bijzonder zwaar. Broeierig heet, weinig zuurstof in de lucht, steil naar omhoog. Voor getrainde wielertoeristen waarschijnlijk peanuts, voor mij een hele klus.
Toch lukt het, met dank aan het kleinste kettingblad van mijn Venturelli Vito.
Verder op de N67: van in de verte lijken het wielertoeristen, maar het blijken jongeren (in groep) te zijn met zware rugzakken en racefietsen. Ben toch een beetje tevreden dat ik op ze in loop.
Vennbahn eindelijk gevonden. Oud station Monschau rechtsaf richting Kalterherberg. Aha, dit komt me bekend voor. Mijn fietsreis is dus eigenlijk een drieluik in plaats van een tweeluik: Vennbahn, Kylltal, Sauertal.
Het omgeleide Vennbahntraject na Kalterherherberg is merkwaardig afgebakend met een speciale schutting. Waarom? Omdat dit het broedgebied van het paapje is? Ik begrijp het niet goed, want blijkbaar mogen mountainbikes wel door en ook de draisines. Ze maken veel lawaai: stalen wielen op stalen rails zonder nog te spreken van de enthousiaste mensen aan boord.
Verder tot in Weywertz en Oberweywertz waar ik op de Ravel L45a zou moeten geraken. De L45a is in volle aanleg en er staan (dus) geen borden. Ik voorbij maar nabij Faymonville merk ik dat ik veel te ver ben. Terug dan maar en de L45a op.
Een groepje Belgische fietsers verzekert me dat ik zo in Büllingen (en dus in Losheimergraben) kom. Eerste stuk mooi geasfalteerd. Verderop steenslag (viaduct Butgenbach), nog verder onverzorgd asfalt met veel losliggend grind. We eindigen echter in schoonheid: heel mooi asfalt.
Ook hier is niets aangegeven en ik rij veel te ver door tot in Duitsland. Een Duitse wielertoerist: 'Losheimergraben, dat is de andere kant op (falsche richtung)'. Ik zit vlak bij het Duits dorp Hallschlag, dit is 9 km te ver gereden op de L45a. Please mensen van de Ravel: bordjes zetten a.u.b.
Ik moet 9 km terug tot in Losheimergraben (via de Prümer Strasse)... waar ik pas tegen 18 uur aankom.