Zaterdag 8 september 2018: Le Beau Vélo de Ravel in Estaimpuis
Tijd voor een zotternij, une sottise zeg maar.
Ik had op de zender La Une (RTBF) al verschillende keren zappend een uitzending ontdekt: 'Le Beau Vélo de Ravel'.
Ik was en ben in de ban van het opzet.
Doelstelling is blijkbaar om met zoveel mogelijk fietsers een recreatieve fietslus te rijden ergens in Wallonië, bij voorkeur op een stukje Ravel en daar op televisie en radio uitvoerig verslag van uit te brengen. Iets zoals: 'Waar is dat fiets-feestje? Hier is het!' Wij Vlamingen kunnen daar toch niet immuun voor zijn?
De lengte van de rit, om en bij de 30 kilometer en de gefietste snelheid maakt dat de tocht, de balade, voor iedereen haalbaar is: kids, senioren,
dertigers, veertigers met mountainbikes, racefietsen, stadsfietsen, tandems, e-bikes, fietsgedreven rolstoelen, een tandemcombinatie van bukfiets en ligfiets (!), je kunt het zo gek niet bedenken... Opvallend is ook de grote aanwezigheid van de fietsen Btwin. Ik vermoed dat ze zowat een kwart van het fietsarsenaal uitmaken. Ik voel me wat gevleid door de bijwijlen geïnteresseerde en zelfs bewonderende blikken richting mijn Venturelli Vito.
Twee reporters fietsen live op kop op een tandem en interviewen en commentariëren er op los. Het enthousiasme van de medewerkers van RTBF en VivaCité - het betrokken radiostation - werkt bijzonder aanstekelijk.
Bovendien is er keiveel animatie voorzien: na 20 kilometer en vooral op de start-finishplek, met als orgelpunt een paar heuse optredens na de tocht.
Blijkbaar komen gigantisch veel mensen op deze happenings af. Tijd om dat eens van dichterbij te bekijken.
Ik zie mijn kans schoon op zaterdag 8 september want start en tocht situeert zich in en nabij Estaimpuis, slechts op iets meer dan 30 kilometer
van Roeselare gelegen.
Zoals bij mijn mountainbiketochten ga ik er volledig voor en ik laat de auto thuis. Dus: van Roeselare naar Estaimpuis, daar het lusje van ongeveer
30 kilometer en dan terug. Alles samen goed voor honderd kilometer fietsvertier.
De start- (en eind)locatie is gigantisch groot uitgebouwd en dat is maar best ook. Honderden, ik vermoed duizenden deelnemers zijn van de partij.
Velen komen met de wagen voorzien van fietsrek en in de buurt zijn gelukkig talrijke parkings voorzien.
Bij de plechtige start om iets over 13 uur zet de colonne zich tergend traag op gang. Ik sluit achteraan aan.
Het fietsen in zo'n massa verloopt zoals ik had verwacht. De boodschap is: geconcentreerd rijden met de handjes op het stuur en vooral aan de remmen.
De snelheid? In het begin van de tocht komt van fietsen niets in huis, het is minder dan stapvoets. Maar niemand die zich (zichtbaar) ergert aan het bijwijlen surplacen, zelfs niet de fietsers voorzien van ferme kuiten en dito racefiets.
Iets verder: snelheid per uur: 10 kilometer, 13 kilometer, 16 kilometer, sporadisch 6 kilometer. Naarmate we verder komen op het traject rekt het peloton meer en meer uit en is er gelegenheid om tragere fietsers voorbij te steken.
Wat me bovendien opvalt: de vriendelijkheid, de gentillesse, van de de deelnemers. Men excuseert zich voor de hinder veroorzaakt bij bijvoorbeeld een onvoorzien uitwijkmanoeuvre alhoewel dit in zo'n pak fietsers niet te vermijden valt.
Heel wat bewoners langs het parcours hebben voor hun deur postgevat om van het spektakel te genieten. Velen onder hen belonen ons met applaus, begroetingen, aanmoedigingen en felicitaties. Dit is een echt volksfeest.
Tijdens de rit heb ik alleen maar Frans horen spreken. Ik heb het niet gedurfd om mijn moedertaal kenbaar te maken. Maar ik ben ervan overtuigd dat er geen
enkele deelnemer moeilijk zou over gedaan hebben, integendeel, misschien had ik van respect kunnen genieten als ze geweten hadden dat ik per fiets van over de taalgrens gekomen was.
Zeker vermeldenswaard: de tocht is quasi over de hele lengte autovrij, dank zij de inzet van vele seingevers en politiemensen. Een pluim voor de organisatie, maak er maar een hele vederbos van. Merkwaardig is ook dat dit evenement in Estaimpuis van zaterdag al op zondag om 13.38 uur op TV is.
En het moet me van het hart: hier ligt toch een mogelijkheid voor onze zenders? VRT of VTM of? Wij hebben duizenden kilometers fietspaden via de fietsknooppunten. Je kan hier eindeloos veel mooie tochten mee uitstippelen. Zo zou men het binnenlands (fiets)toerisme een serieuze boost kunnen geven. Alstublieft doe daar iets mee. Een mix van 'Vlaanderen Vakantieland' en 'Le Beau Vélo de Ravel'. Mensen op de fiets krijgen, en fietsuitstappen en fietsvakanties in eigen land, ook over de taalgrens promoten. Waarom ook niet?
Ik ben alvast voor het idee achter 'Le Beau Vélo de Ravel' gewonnen. Het volgend evenement is voorzien in Brussel, op zondag 16 september, want dan is in onze hoofdstad een autoloze zondag geldig. Nog even uitzoeken hoe ik daar milieuvriendelijk kan geraken.
Ik had op de zender La Une (RTBF) al verschillende keren zappend een uitzending ontdekt: 'Le Beau Vélo de Ravel'.
Ik was en ben in de ban van het opzet.
Doelstelling is blijkbaar om met zoveel mogelijk fietsers een recreatieve fietslus te rijden ergens in Wallonië, bij voorkeur op een stukje Ravel en daar op televisie en radio uitvoerig verslag van uit te brengen. Iets zoals: 'Waar is dat fiets-feestje? Hier is het!' Wij Vlamingen kunnen daar toch niet immuun voor zijn?
De lengte van de rit, om en bij de 30 kilometer en de gefietste snelheid maakt dat de tocht, de balade, voor iedereen haalbaar is: kids, senioren,
dertigers, veertigers met mountainbikes, racefietsen, stadsfietsen, tandems, e-bikes, fietsgedreven rolstoelen, een tandemcombinatie van bukfiets en ligfiets (!), je kunt het zo gek niet bedenken... Opvallend is ook de grote aanwezigheid van de fietsen Btwin. Ik vermoed dat ze zowat een kwart van het fietsarsenaal uitmaken. Ik voel me wat gevleid door de bijwijlen geïnteresseerde en zelfs bewonderende blikken richting mijn Venturelli Vito.
Twee reporters fietsen live op kop op een tandem en interviewen en commentariëren er op los. Het enthousiasme van de medewerkers van RTBF en VivaCité - het betrokken radiostation - werkt bijzonder aanstekelijk.
Bovendien is er keiveel animatie voorzien: na 20 kilometer en vooral op de start-finishplek, met als orgelpunt een paar heuse optredens na de tocht.
Blijkbaar komen gigantisch veel mensen op deze happenings af. Tijd om dat eens van dichterbij te bekijken.
Ik zie mijn kans schoon op zaterdag 8 september want start en tocht situeert zich in en nabij Estaimpuis, slechts op iets meer dan 30 kilometer
van Roeselare gelegen.
Zoals bij mijn mountainbiketochten ga ik er volledig voor en ik laat de auto thuis. Dus: van Roeselare naar Estaimpuis, daar het lusje van ongeveer
30 kilometer en dan terug. Alles samen goed voor honderd kilometer fietsvertier.
De start- (en eind)locatie is gigantisch groot uitgebouwd en dat is maar best ook. Honderden, ik vermoed duizenden deelnemers zijn van de partij.
Velen komen met de wagen voorzien van fietsrek en in de buurt zijn gelukkig talrijke parkings voorzien.
Bij de plechtige start om iets over 13 uur zet de colonne zich tergend traag op gang. Ik sluit achteraan aan.
Het fietsen in zo'n massa verloopt zoals ik had verwacht. De boodschap is: geconcentreerd rijden met de handjes op het stuur en vooral aan de remmen.
De snelheid? In het begin van de tocht komt van fietsen niets in huis, het is minder dan stapvoets. Maar niemand die zich (zichtbaar) ergert aan het bijwijlen surplacen, zelfs niet de fietsers voorzien van ferme kuiten en dito racefiets.
Iets verder: snelheid per uur: 10 kilometer, 13 kilometer, 16 kilometer, sporadisch 6 kilometer. Naarmate we verder komen op het traject rekt het peloton meer en meer uit en is er gelegenheid om tragere fietsers voorbij te steken.
Wat me bovendien opvalt: de vriendelijkheid, de gentillesse, van de de deelnemers. Men excuseert zich voor de hinder veroorzaakt bij bijvoorbeeld een onvoorzien uitwijkmanoeuvre alhoewel dit in zo'n pak fietsers niet te vermijden valt.
Heel wat bewoners langs het parcours hebben voor hun deur postgevat om van het spektakel te genieten. Velen onder hen belonen ons met applaus, begroetingen, aanmoedigingen en felicitaties. Dit is een echt volksfeest.
Tijdens de rit heb ik alleen maar Frans horen spreken. Ik heb het niet gedurfd om mijn moedertaal kenbaar te maken. Maar ik ben ervan overtuigd dat er geen
enkele deelnemer moeilijk zou over gedaan hebben, integendeel, misschien had ik van respect kunnen genieten als ze geweten hadden dat ik per fiets van over de taalgrens gekomen was.
Zeker vermeldenswaard: de tocht is quasi over de hele lengte autovrij, dank zij de inzet van vele seingevers en politiemensen. Een pluim voor de organisatie, maak er maar een hele vederbos van. Merkwaardig is ook dat dit evenement in Estaimpuis van zaterdag al op zondag om 13.38 uur op TV is.
En het moet me van het hart: hier ligt toch een mogelijkheid voor onze zenders? VRT of VTM of? Wij hebben duizenden kilometers fietspaden via de fietsknooppunten. Je kan hier eindeloos veel mooie tochten mee uitstippelen. Zo zou men het binnenlands (fiets)toerisme een serieuze boost kunnen geven. Alstublieft doe daar iets mee. Een mix van 'Vlaanderen Vakantieland' en 'Le Beau Vélo de Ravel'. Mensen op de fiets krijgen, en fietsuitstappen en fietsvakanties in eigen land, ook over de taalgrens promoten. Waarom ook niet?
Ik ben alvast voor het idee achter 'Le Beau Vélo de Ravel' gewonnen. Het volgend evenement is voorzien in Brussel, op zondag 16 september, want dan is in onze hoofdstad een autoloze zondag geldig. Nog even uitzoeken hoe ik daar milieuvriendelijk kan geraken.